چهل و یکم نوشت ...

قدیم تر ها درون شخصیتم یه بخشی بود که نقش آدم های انقلابی رو بازی می کرد اون زمانی که تووی کتابهای دینی مدرسه می نوشتن "یکی از ویژگی های انسان و وجه تمایز آن با سایر موجودات توانایی انسان در انقلاب بر علیه خود است" اما به مرور زمان بخش عمده ی این نیرهای انقلابی سرگرم روزگار شدند و دنبال بالا و پایین رفتن قیمت ارز و سکه و ... اندک بازمانده ها هم با یه کودتا برکنار شدند و مملکتِ بیچاره یِ زندگیم افتاد دست بخشِ بی ریشه و دمدمیِ مزاج شخصیتم که یا دائما غر میزد یا تنبل و کسل بود یا دنبال باری به هر جهت زندگی کردن ...

چهلم نوشت ...

هفته پیش قرار بود یه جلسه باشه در مورد علت تاخیر پروژه ها که فقط در مورد واحد ما بود از شانس بد فقط من بودم و همکارام مرخصی بودن منم شب قبلش کلی پیش خودم فکر کرده بودم و دلایلی که به ذهنم میرسید رو روی کاغذ نوشته بودم که تووی جلسه بگم و کلی هم شاکی بودم حتی تصمیم گرفتم اگه برخوردشون نامناسب بود همون جا قطع همکاری رو اعلام کنم

خلاصه این که به دلیل کمبود وقت جلسه کنسل شد و به جاش جلسه ی واحد طراحی برگزار شد که تووی اونم از اول تا آخرش در مورد عقب موندن و کمی حقوق غر زدیم مدیر عامل هم بنده خدا خیلی مهربون صحبت کرد آخرش من به شوخی گفتم میریم خواستگاری چون پول نداریم بهمون زن نمیدن اونم با محبت جواب داد خب ندن خودشون داماد به این خوبی رو از دست دادن خودم اگه دختر داشتم بهت می دادمش ... پریشب هم بعد افطاری سالانه موقع خداحافظی بهم گفت ان شاء الله با خانومت ببینمت منم بهش گفتم پارسال هم همین آرزو رو کردید و این دقیقا آخرین حرفی بود که بهم زد ...!!! امروز ظهر خبر دادن توو خواب فوت کرده .... شوکه شدم خیلی ناباورانه بود ... کاش چن بار سرش غر غر نمی کردم و مودبانه تر برخورد می کردم کاش پشت سرش بد نمی گفتم ... واقعا که دنیا خیلی ...